Southern Netherlands, quae sub Hispanica manserunt, Catholico Romano imperio, magni momenti sunt partes in dilatatione Baroque sculpturae in Europa Septentrionali.Romano-Catholicae Contrareformationi postulavit artifices picturas et sculpturas in contextibus ecclesiasticis creasse, qui illiteratis potius quam eruditis loquerentur.Contrareformatio quaedam puncta doctrinae religiosae illustravit, ex quibus quaedam supellex ecclesiastica, sicuti confessionale, auctum est momentum.Hae progressiones acrem incrementum fecerunt in statuarum religiosarum in Southern Nederlandia.Munus fungentium a Francisco Duquesnoy Bruxellis sculptoris egit, qui plurimam vitam suam Romae laboravit.Eius stilo ornatior Baroque propior quam Classicismi Bernini in Belgio Australi divulgatus est per fratrem suum Hieronymum Duquesnoy (II) aliosque Flandros artifices qui in officina sua Romae studuerunt ut Rombaut Pauwels et fortasse Artus Quellinus Senior. 18][19]

Praestantissimus statuarius fuit Artus Quellinus senior, ex familia sculptorum et pictorum clarorum, et consobrinus et magister alterius eminentissimi statuarii Flandrensis, Artus Quellinus iunior.Antverpiae natus, Romae commoratus est, ubi sculpturae Baroque locali adsuetus est et compatriotae suae Franciscae Duquesnoy.Reversus Antverpiam anno 1640 novam visionis munus sculptoris secum detulit.Sculptor iam non erat emblemata sed fabricator artificii summae in quo partes architecturae sculpturae substituebantur.Vasa ecclesiastica occasio facta est compositionum amplissimae creationis, interiori Ecclesiae incorporatae.Ab 1650 deinceps, Quellinus per 15 annos in nova aula urbis Amstelodami laboravit una cum Jacobo Van Campen architecto plumbeo.Nunc Palatium Regium in Dam appellatum, hoc consilium, ac praesertim ornamenta marmorea ipse et officina sua, Amstelodami aliorum aedificiorum exemplum factae sunt.Manipulus sculptorum quos Artus in opere suo in aula urbis Amstelodami inclusit multos sculptores, maxime ex Flandria, qui sculptores in suo iure efficere volunt, ut consobrinus eius Artus Quellinus II, Rombout Verhulst, Bartholomeus Eggers et Gabriël Grupello et probabiliter quoque Grinling Lassus.Postea idioma suum Baroque in republica Batavica, Germania et Anglia diffunderent.Alius clarus Flandrensis Baroque statuarius fuit Lucas Faydherbe (1617-1697), qui fuit ex Mechelen, secundus medius sculptoris Baroque momenti in Belgio Australi.Antverpiae in officina Rubens exercuit et maiorem partem egit in divulgatione statuariae altae Baroque in Southern Nederlandiae.[22]

Cum Southern Netherlands in ambitu ludi ac famae suae pingendi scholam in secundo dimidio saeculi XVII, arduam declinationem testatus esset, sculptura reposita pictura in dignitate, impulsu domesticae et internationalis postulationis et grandis, summus. qualis output plurium officinae familiae Antverpiae.Praesertim officinae Quellini, Ian et Robrecht Colyn de Nole, Ian et Cornelis van Mildert, Hubrecht et Norberti van den Eynde, Petri I, Petri II et Hendrik Frans Verbrugghen, Willem et Willem Ignatii Kerricx, Pieter Scheemaeckers et Lodewijk Willemsens produxit. amplis sculpturis incluso supellectile ecclesiae, monumenta funebris et sculptura parva, quae in ebore ac silvis durabilibus, ut buxei, efficiebantur.Dum Artus Quellinus Seniorem principem Barocum repraesentabat, ampliorem hune barocum referebat ut nuper Baroque ab 1660s inchoatum.In hoc tempore opera theatralia magis fiebant, per repraesentationes religiosas-exstaticas et per magnificas ornamenta largitiones manifestatae.